Op 29 maart stond de allereerste SWN Studentencup wedstrijd voor 2014 op het programma. Met ruim 75 deelnemers een mooie start van dit nieuwe concept. In 4 categorieën werd er gestreden om de oranje leiderstrui.
Heren met licentie door Wouter van Roosmalen
Bij de heren met licentie was er een grote numerieke overmacht van Team SKITS aanwezig, maar de rest legde hier zich niet zomaar bij neer. Al vrij snel in de wedstrijd ontstond er een kopgroep van 8 man met hierbij 2 man van Team SKITS(Gijs Beets en Robert Ton), 2 man van de Domrenner (Bas van Klarenbosch en Jelmer Nuijten), 2 man van de organiserende vereniging WTOS (Tim Foppen en Arian Stolwijk) en de eenlingen Maarten de Ruijter van Dutch Mountains en Peter de Winter van Squadra Veloce. De samenwerking in de kopgroep was goed en het peloton liet begaan, een hele hoop ploegen zaten immers mee. Halverwege de koers ontstond er toch wat onenigheid in de kopgroep omdat een aantal mannen erdoorheen begonnen te zitten. Dit was in de kopgroep voor de mannen van WTOS het teken er een snok aan te geven, wat leidde tot het kwijtspelen van 1 man van Team SKITS (Robert) en 1 man van de Domrenner (Jelmer). Jelmer van de Domrenner hard kort daarvoor lek gereden en een ander wiel gekregen, de ketting sloeg echter over en dit was de reden waarom hij niet meer mee kon. Team SKITS zag hiermee het percentage in de kopgroep van hun mannen afnemen, wat ervoor zorgde dat ze het gat dicht wilde rijden. Langzaam aan werd er van de voorsprong, die maximaal zo’n 40 seconden was, wat afgesnoept. Maar het ging niet vlot genoeg, en de trein van Team SKITS werd steeds minder imposant. Met nog 3 ronden te gaan was de voorsprong nog zo’n 20 seconden en zou de kopgroep het alleen niet gaan halen als ze echt zouden gaan pokeren. Dit gebeurde niet, het was de zeer actieve Tim Foppen die met het ingaan van de laatste ronde een demarrage plaatste. Hij werd teruggepakt en dit was het teken voor Peter en Arian er tussenuit te knijpen. Ze konden gaan sprinten voor de overwinning en Peter won de sprint van Arian. In het groepje van 4 erachter was het Bas die de 3e plek wist op te eisen. Achter de kopgroep was het Wouter die nog op een paar seconden kwam, maar hij moest genoeg nemen met plek 7.
Heren zonder licentie door Thijs Haenen
Zaterdag 29 maart reisden we met een achtkoppig Squadra-team (6 zonder licentie en 2 met) af naar Rijswijk om daar deel te nemen aan de eerste wedstrijd van de nieuwe SWN Studentencup. Met gezond enthousiasme en zonder enig idee van wat er te verwachten viel stonden we opgesteld op het parcours van RWV De Spartaan toen om kwart voor drie de wedstrijd van de niet-licentiehouders van start ging.
Gelijk probeerden er al een aantal mannen weg te rijden, maar ver kwamen ze niet. Ik had besloten om gewoon ergens halverwege het peloton af te wachten wat er ging gebeuren en tegen het einde te gaan sprinten (dus gokken dat alles samen zou blijven). Uiteindelijk wist er één man van Mercurius (Bram Veringa) vooruit te blijven waarna er rust in het peloton leek te komen, ondanks commentaar vanuit de kant van de Domrenner. Er werd zelfs redelijk netjes gedraaid tot ik na een klein kwartier rijden aan kop kwam, net voor het enige beetje hoogteverschil in het parcours. Toen ik omkeek na de combinatie bocht/muggenbult op de weg bleek dat ik per ongeluk enkele meters afstand had gekregen op het peloton, en net toen ik mijn benen stil hield om me weer terug te laten zakken sprong er iemand van WTOS (Christan Teunissen) naar me toe, enkele momenten later gevolgd door een renner van Hellingproof (Erik Smid). Blijkbaar had ik een ontsnapping gestart die we toen maar samen voortzetten ook. Een behoorlijke tijd nam onze voorsprong maar erg langzaam toe. We passeerden het damespeloton (dat kort na ons was gestart) en pas toen begon onze voorsprong echt te groeien. Uiteindelijk haalden we de man van Mercurius bij. Zo gingen we met zijn vieren verder en warempel, iedereen werkte mee. We konden op ons gemak rijden met een gangetje van net boven de 40 km/u en zagen de daaropvolgende 20-30 minuten onze voorsprong steeds verder toenemen. Blijkbaar deden onze ploeggenoten goed werk in het peloton met het afstoppen!
Zo’n 7 ronden voor het eind begon de samenwerking in onze kopgroep al wat stroever te worden, alleen de Hellingproofer en ik deden nog braaf ons werk op kop. Na wat commentaar (dit keer van mijn kant) ging het kort daarna toch weer als vanouds. Toen we met nog 1 ronde te gaan over de streep kwamen ging de vaart er definitief uit, het was nu ieder voor zich. Net na de bult waarop onze ontsnapping begon en net voor het laatste bochtige stuk spurtte de man van WTOS er met een enorme vaart vandoor vanuit de laatste positie en (voor hem) op het ideale moment. De renner van Mercurius wist nog net met hem mee te glippen en samen haalden ze net voor de laatste bocht het herenpeloton in dat vervolgens in de bocht de doorgang grotendeels blokkeerde voor mij en de man uit Wageningen. Ik wist me er nog langs te wurmen en sprintte op het laatste stuk volle bak. Ik wist dat het goud naar Delft zou gaan maar zilver moest nog net kunnen. Het gat met Mercurius was groot, maar met een laatste lange inspanning en een inmiddels hevig protesterende kuit wist ik met nog slechts enkele centimeters te gaan mijn fiets vooruit te werpen om nog net het zilver te bemachtigen.
Dames
Volgt!
De correcte naam is Team SKITS bij de heren met licentie. Voor de rest leuk verhaal!
Aangepast!